Van de voorzitter

Beste geestverwant, 

Hoe vergaat het u in deze tijden van pandemie, Brexit, toeslagen, 120 zonuren in februari en ‘het knuffelen van’ tegenmacht in onze (inter)nationale polderwereld? Ik vind het fascinerend! Terwijl in mijn leven al het nodige is gepasseerd van de wereld en ik toch ook al aan de beurt ben voor vaccinatie. Ik hoop dat u in lockdown en quarantaine zich niet heeft verveeld.

Misschien was het niet toevallig dat een van mij eerste bezoeken aan de Kring Andragologie op 28 november 2013 was toen Jan Rotmans in gesprek ging met zijn gehoor over zijn nieuwe boek ‘In het oog van de orkaan; Nederland in transitie’ (2012) onder leiding van moderator en methodologie-andragoloog Cor van Dijkum. Zeven jaar later namelijk op de ledenvergadering op 4 november 2020 mocht ik toen de spreekwoordelijke voorzittershamer van de Kring Andragologie overnemen van mijn voorganger Paul Oomen (en daarvoor Henk Wesseling). Ik voelde me vereerd; en na bijna een half jaar samen werken met een geweldige groep bevlogen andragologen en geestverwanten, nog steeds!

Laat me u iets vertellen over mijn achtergrond. Vanuit een buitenperspectief zou je kunnen zeggen dat ik een typische zij-instromer ben bij de Amsterdamse alumni, in meervoudig opzicht:

  • een andragoloog uit het toentertijd eveneens vrijgevochten Nijmegen; 
  • met als basis politicologie (kandidaats) eveneens op zoek naar invloed door intentioneel handelen; 
  • als organisatieadviseur en reflective practioner in de publieke sector waar macro- en microniveau samenvloeien; 
  • als Nederlander die assimileerde, wat de individuele tweede generatie Chinees gewoon is te doen.  

    Bij gelegenheid hoop ik u zelf te kunnen ontmoeten zodat u ook iets van mijn binnenperspectief leert kennen.

    Wat me over mijn aanvankelijke aarzeling heen heeft geholpen was dat de pandemische uitbraak een ongedacht effect had op de actieve leden binnen de Kring. Er ontstond direct een breed uitwaaierende discussie over de mail. Daarmee waren we opeens niet alleen maar een groep docerende en publicerende academici vanuit een integraal andragologische benadering, maar konden we vanuit een gedeelde praxis onze waarnemingen en ervaringen in de samenleving direct tegen elkaar aanhouden. Het reflecterend symposium Verduurzamen ‘vanuit sociaal veranderkundig perspectief’ van november 2019 kreeg zo onmiddellijk een antwoord uit de praktijk van het pandemie-jaar 2020. Over dialectiek gesproken. 

Daarmee toonde zich in de afgelopen jaren een gegroeid fundament dat uitnodigde tot meer. 

Voor de komende jaren hebben we dat inmiddels in de beleidsvisie van de Kring geformuleerd als onze ambitie om de erfenis van al de andragologische denkers opnieuw inhoudelijk vorm te geven en maatschappelijke betekenis. Hierover een volgende keer meer. Ondertussen wens ik u een hoopgevend lentegevoel. 

Dhian Sioe Lie 

Voorzitter Kring Andragologie