Wij leven in een samenleving waarin de vrije markt economie een grote rol speelt. De waarde (uitgedrukt in geld) van goederen en diensten wordt op de vrije markt bepaald door vraag en aanbod en aan de hand van deze waardebepaling uitgeruild tussen kopers en verkopers. De veronderstelling is daarbij dat kopers en verkopers:

1. vrij zijn in het wel of niet accepteren van deze uitruil en;
2. volledig geïnformeerd zijn over wat de vraag is en wat het aanbod.
   
   

Deze twee veronderstellingen worden in de moderne economie geproblematiseerd. Het Mechanism Design concentreert zich op praktijk van de uitruil en de verdelingsmechanismen die daarbij een rol spelen. Zij analyseert hoe sommige transacties worden bepaald door marktprijzen, terwijl anderen bepaald worden door ingrepen van regeringen In andere situaties gaat het om onderhandeling tussen dominerende actoren (uit overheid en bedrijfsleven). En in weer andere situaties worden prijzen vanuit monopolie posities gedicteerd. Bijzondere aandacht heeft het Mechanism Design voor de verdeling van collectieve goederen en het probleem dat de vrije markt maar moeilijk een efficiënt verdelingsmechanisme kan realiseren. Individuen zullen snel vanuit eigen belang denkend de waarde van collectieve goederen te laag voorstellen en geen juiste informatie verstrekken over wat zij een goed of dienst werkelijk waard vinden.

Om dit soort problemen te begrijpen en te analyseren hanteert het Mechanisme Design speltheoretische uitgangspunten. De vrije markt wordt gezien als een spel waarin spelers in het raamwerk van economische spelregels hun opbrengsten trachten te maximaliseren. Of liever het Mechanism Design vraagt zich af welke spelregels er voor kunnen zorgen dat EN individuele opbrengsten EN de collectieve opbrengsten worden gemaximaliseerd. In het kielzog van de econoom en Nobelprijswinnaar John Forbes Nash ¹ (1994) gaat het er om het spel van koop en verkoop zodanig te spelen dat niemand zijn beslissing achteraf betreurt. Ontwerp spelregels die er voor kunnen zorgen dat de werkelijke waarden, die actoren over hebben voor goederen of diensten, in het spel worden onthuld. De puzzels die deze opgave met zich meebrengt werden opeenvolgend door de economen Leonid Hurwicz, Roger Myerson en Eric Maskin aangepakt en gedeeltelijk opgelost. Zij kregen in 2007 daarvoor de Nobelprijs.

Lees verder